ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ ΣΤΑ ΠΡΟΗΓΜΕΝΑ ΥΛΙΚΑ

Τα παντα γυρω μας ειναι φτιαγμενα απο υλικα

Ήταν ένα ζεστό καλοκαιρινό βράδυ. Ο Μαξ και η Λίλη χάζευαν στο γραφείο τους. Ο Μαξ σέρφαρε στο διαδίκτυο ενώ η Λίλη διάβαζε ένα μυθιστόρημα. Σε μια στιγμή έμπνευσης, η Λίλη έκλεισε το βιβλίο της. «Κοίτα γύρω σου», προέτρεψε τον Μαξ από την άνεση της δερμάτινης καρέκλας της. «Πόσα διαφορετικά υλικά μπορείς να αναγνωρίσεις;» Ο Μαξ  ανασήκωσε το φρύδι του και χασμουρήθηκε. «Σοβαρά!» είπε εκείνη. Ο Μαξ σηκώθηκε κάνοντας μια γελοία γκριμάτσα και άρχισε το μέτρημα. «Πολύ καλά λοιπόν, βλέπω ξύλο, μέταλλο, μαλλί, πέτρα…»

«Ποια από αυτά έχουν υποστεί επεξεργασία και ποια είναι ακατέργαστα;» ρώτησε η Λίλη.
«Εξαρτάται πως το ορίζεις! Το δέρμα που κάθεσαι έχει υποστεί επεξεργασία. Το  ξύλο στο γραφείο σου έχει επίσης, αλλά ο βαθμός επεξεργασίας τους είναι μικρότερος από αυτόν στο χαρτί για παράδειγμα. Αλλά όλα αυτά τα υλικά έχουν μια μορφή επεξεργασίας. Δε καθόμαστε πάνω σε κούτσουρα!» απάντησε ο Μαξ.

Ο Μαξ κάθισε κάτω, την κοίταξε και ρώτησε τι ήταν αυτό που είχε στο μυαλό της και κάνει τα πράγματα γύρω της τόσο ενδιαφέροντα.

«Είναι κάτι που διαβάζω… Αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή χωρίς τα υλικά.» απάντησε η Λίλη με ονειροπόλα διάθεση.

Τα προηγμενα υλικα βρισκονται πισω απο καθημερινες εφαρμογες

«Καλύτερα αναρωτήσου πως θα ήταν η ζωή χωρίς τα προηγμένα υλικά,» απάντησε, έβγαλε απ’ την τσέπη του το καινούριο του κινητό τηλέφωνο, έβγαλε την μπαταρία και έδειξε την κάρτα μνήμης. «Το βλέπεις: ‘Ένα τερα- byte χώρου αποθήκευσης, σε ένα τσιπάκι μικρότερο από ένα μπιζέλι. Αποθηκεύει περισσότερες από 1000 ώρες βίντεο υψηλής ευκρίνειας." «Επίσης, κοίτα κι αυτό,» έβγαλε την μπαταρία και την κούνησε επιδεικτικά μπροστά της: «Συλλέγει ενέργεια απ’ τον ήλιο ή από την κίνηση και κρατάει για βδομάδες. Δυσκολεύομαι να θυμηθώ την τελευταία φορά που έμεινα από μπαταρία».

Η Λίλη έγνεψε και επισήμανε τα προηγμένα υλικά που βρίσκουμε κάποιες φορές ακόμα και στο σώμα μας: από τους φακούς επαφής, στα στέντ και στα τεχνητά μέλη. Επίσης ανέφερε ενθουσιασμένη ότι το αντηλιακό της περιέχει νανοσωματίδια. Μικροσκοπικά σωματίδια, 10.000 φορές λεπτότερα από μια ανθρώπινη τρίχα που μπορούν να μας προστατεύσουν καλύτερα και  σε ένα πολύ ευρύ φάσμα ακτινοβολίας UV απ’ ότι τα κλασικά αντηλιακά. Ο Μαξ από την άλλη, ενδιαφερόταν περισσότερο για τα προηγμένα υλικά που φέρνουν την μέγιστη δυνατή απόδοση στους υπολογιστές, τα αυτοκίνητα, τα κινητά τηλέφωνα και τα φωτοβολταϊκά. Η Λίλη ενδιαφερόταν επίσης για τα φωτοβολταϊκά, σαν μια ανανεώσιμη μορφή ενέργειας. Πάντα της άρεσαν οι «πράσινες» τεχνολογίες. Συνέχισαν να μιλάνε και να μιλάνε, σχεδόν ανταγωνίζονταν στο ποιος θα απαριθμήσει τα περισσότερα προηγμένα υλικά.

«Ξέρεις τι θα ήταν ωραίο;» είπε ο Μαξ. «Να χαρτογραφούσαμε όλα εκείνα τα προηγμένα υλικά που έχουν αναδιαμορφώσει τον κόσμο μας και τον έχουν κάνει γρηγορότερο, δυνατότερο, φθηνότερο και πιο αποδοτικό».
«Επίσης πιο υγιή και αειφόρο,» πρόσθεσε η Λίλη.
«Θα μπορούσαμε να πάμε ένα ταξίδι γύρω από την Ευρώπη και να δούμε όλες αυτές τις τεχνολογίες που βασίζονται στα προηγμένα υλικά και έχουν φέρει την επανάσταση στις ζωές μας,» είπε ο Μαξ, άνοιξε πάλι την οθόνη του laptop του και άρχισε να πληκτρολογεί με μανία, αναζητώντας πιθανούς προορισμούς.

«Στάσου όμως, εσύ πως θα όριζες ένα προηγμένο υλικό;» ρώτησε η Λίλη.

Ποια υλικα μπορουν να θεωρηθουν «προηγμενα»;

«Ξέρεις, σούπερ υλικά· υλικά που έχουν  καταπληκτικές ιδιότητες» απάντησε ο Μαξ.
«Όπως;» επέμεινε η Λίλη.
«Εξαιρετικά σκληρά υλικά… ή υπεραγώγιμα υλικά, που άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα με μηδενική αντίσταση. Ή εκείνα που δεν αρέσκονται στο νερό και το απωθούν, τα υπερυδρόφοβα. Ή τα νανουλικά που ανέφερες πριν; εκείνα μέσα στο αντηλιακό σου: νανοσωματίδια, νανοφύλλα, νανοσωλήνες, νανοσύρματα,» είπε ο Μαξ.

«Τι λες για εκείνα που μιμούνται τη φύση; Οι άνθρωποι ανέκαθεν προσπαθούσαν να μιμηθούν τη φύση ώστε να κατασκευάσουν τεχνολογίες. Από το να μελετούν τα πουλιά, προσπαθώντας και αυτοί να πετάξουν, στον «δομικό» χρωματισμό που μας επιτρέπει να ξεφορτωθούμε τις επιβλαβείς βαφές και ουσίες,» συνέχισε η Λίλη.
«Σίγουρα, η βιο-μίμηση κάνει μια κατηγορία προηγμένων υλικών» συμφώνησε ο Μαξ και συνέχισε να πληκτρολογεί.

«Επίσης, εξωτικά υλικά, όπως τα κράματα μνήμης σχήματος^. υλικά που μπορούν να «θυμούνται» ένα συγκεκριμένο σχήμα και να το αποκαλύπτουν όταν χρειάζεται,» πρόσθεσε βιαστικά η Λίλη.

«Και αυτά μου αρέσουν πολύ, ναι,» ο Μαξ έκανε μια παύση και μετά είπε με ενθουσιασμό: «Αυτό είναι! Ευρώπη ερχόμαστε!»

Η Λίλη τον κοίταζε όσο εκείνος έκανε ηλεκτρονικό check-in. «Αυτό ήταν αλήθεια γρήγορο!» είπε.