ΕΞΥΠΝΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
Ο Μαξ ήταν απορροφημένος παίζοντας ένα βιντεοπαιχνίδι, ενώ η Λίλη βαριόνταν περιμένοντας να ανοίξει η πύλη τους στο αεροδρόμιο του Χίθροοου. Ο Μαξ στρεφόταν μια δεξιά μια αριστερά κρατώντας σφιχτά την λεπτή του οθόνη∙ έδειχνε σα να προσπαθούσε να αποφύγει κάτι.
«Τι κάνεις εκεί;» ρώτησε η Λίλη περίεργη, αλλά παράλληλα νυσταγμένη από την αναμονή. Ο Μαξ δε την κοίταξε, μένοντας προσηλωμένος στο παιχνίδι, όμως έδωσε μια σύντομη απάντηση: «Είτε το πιστεύεις είτε όχι, κάνω εργασία για το σπίτι». Η Λίλη εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που έσκυψε να δει.
«Σοβαρά τώρα; Είμαστε σε ταξίδι στην Ευρώπη, μας απομένουν 5 μέρες μέχρι να γυρίσουμε σπίτι και εσύ κάνεις εργασία;»
«Ναι, αυτό κάνω». Απάντησε ο Μαξ, σχεδόν πηδώντας στο ένα πόδι προσπαθώντας να περάσει κάποιο αόρατο εμπόδιο. Φαινόταν κολλημένος στο τάμπλετ του.
«Τι είδους εργασία για το σπίτι θα μπορούσε να είναι τόσο ενδιαφέρουσα;» τον ρώτησε η Λίλη σκουντώντας του το χέρι. Ο Μαξ σταμάτησε να κινείται και μια έκφραση πόνου ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του. Η οθόνη έδειχνε με τεράστια φωτεινά γράμματα : ΤΕΛΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ.
«Ουπς!» μουρμούρισε η Λίλη. «Λυπάμαι». Ο Μαξ έγειρε στη θέση του απογοητευμένος. «Αυτό ήταν η εργασία μου στη φυσιολογία! ‘Έπρεπε να προσγειώσουμε ένα νανορομπότ πάνω σε έναν ιό εντοπισμένο σε μια φλέβα». Είπε με λυπημένη φωνή.
Η Λίλη τον κοίταξε με βλέμμα απορίας, οπότε ο Μαξ άρχισε να της εξηγεί. Στη νανοκλίμακα, που σημαίνει δισεκατομμύρια φορές μικρότερη από ένα μέτρο, η νανοτεχνολογία έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να ανιχνεύουμε με επιτυχία ασθένειεςσε πρώιμο στάδιο και να χορηγούμε φάρμακα σε συγκεκριμένα κύτταρα χρησιμοποιώντας νανοσωματίδια. Χάρη στη νανοτεχνολογία λοιπόν, τα χειρουργεία και οι παρενέργειες των φαρμακευτικών αγωγών μπορούν να ελαχιστοποιηθούν.
3 βασικά συστατικά πρέπει να συνδυαστούν ώστε να έχουμε ένα έξυπνο σύστημα στοχευμένης χορήγησης φαρμάκου. Αρχικά, έχουμε μία «ομάδα στόχο» που μπορεί να είναι κάποια ουσία, όπως μια πρωτεΐνη, ένα αντίσωμα ή ένα φορτισμένο σωματίδιο, που έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει και να συνδεθεί με τον ιστό όπου εντοπίζεται το πρόβλημα. Κατά δεύτερον, θέλουμε κάποιον «φορέα» με τον οποίο θα μεταφέρουμε το φάρμακο. Αυτός μπορεί να είναι ένα λιπόσωμα , κάποιο νανοσωματίδιο ή κάποιο μακρομόριο, όπως οι πρωτείνες, το DNA ή ένας υδατάνθρακας. Τέλος, χρειαζόμαστε το φάρμακο που θεραπεύει τον συγκεκριμένο ιστό.
Προκειμένου να αποφύγουμε την καταστροφή του «φορέα» του φαρμάκου από το ανοσοποιητικό σύστημα, καλύπτουμε την επιφάνεια του με κάποιο βιο-συμβατό πολυμερές. Αυτό το πολυμερές, λειτουργεί σαν αόρατος μανδύας, κάνοντας το φάρμακο αόρατο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Εκτός από το να το κρύβει, το καθιστά επίσης λιγότερο τοξικό. Ένα σύνηθες πολυμερές που κάνει αυτή τη δουλειά είναι η πολυαιθυλενογλυκόλη , επίσης γνωστή ως PEG (PolyEthuleneGlycol).
Η εξέλιξη ενός τέτοιου συστήματος χορήγησης φαρμάκου είναι τα νανορομπότ. Αυτές είναι μικροσκοπικές συσκευές, συνθετικές η βιολογικές που δρουν στην νανοκλίμακα, «αισθάνονται» και επεξεργάζονται πληροφορίες. Τα νανορομποτ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς. Χρησιμοποιούν τους αισθητήρες τους ώστε να ανιχνεύσουν το πρόβλημα και έπειτα ταξιδεύουν μέσα από το κυκλοφορικό σύστημα του αίματος για να απελευθερώσουν την κατάλληλη δόση φαρμάκου στο σωστό μέρος. Τα νανορομπότ μπορούν να φτάσουν σε περιοχές του σώματος που θα ήταν δύσκολο η και ακατόρθωτο να προσεγγιστούν με άλλο τρόπο, όπως πχ με χειρουργική επέμβαση.Το μικρό μέγεθος τους επιτρέπει να εισαχθούν εύκολα στο σώμα, απαιτώντας το ελάχιστο δυνατό επεμβατικό χειρουργείο, να ανιχνεύσουν ασθένειες σε πολύ πρώιμο στάδιο και να πολεμήσουν μολύνσεις οπουδήποτε στο σώμα. Είναι σαν έναν παντοδύναμο νέο πολεμιστή που έχει προστεθεί στο στρατό του ανοσοποιητικού μας συστήματος ͘ Έναν σύμμαχο για τα λευκά αιμοσφαίρια και τους φυσικούς μας αμυντικούς μηχανισμούς.
«Συστήματα χορήγησης φαρμάκου έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση ασθενειών όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, το AIDS, το Αλτσχάιμερ και πολλές άλλες», κατέληξε ο Μαξ, επιδεικνύοντας στο τάμπλετ του μια προσομοίωση του κυκλοφορικού συστήματος με ένα νανορομπότ να πλοηγείται μέσα σε αυτό.
Η Λίλη ήταν πιο γρήγορη. Άρπαξε τη συσκευή και πάτησε το εικονίδιο «ΑΡΧΗ». «Μην ανησυχείς Μαξ» είπε. «Θα κάνω εγώ την εργασία για σένα» και άρχισε να παίζει, προσπαθώντας να βρει το στόχο της, κινούμενη μέσα σε μια αρτηρία και αποφεύγοντας να συγκρουστεί με κάποιο ερυθρό αιμοσφαίριο.